(exo)[SF] Toilet <Hunbaek>

ข้อมูลเบื้องต้น

Toilet: Hunbaek

Author: Mimimini

Pair: HUNBAEK


มโนเพ้อๆของเราที่ได้แรงบันดาลใจมาจากรายการวิทยุที่ฮุนแบคไปออกกด้วยกัน ><

:) Shalunla data-config="{'skin':'skins/blue/skin.css','volume':50,'autoplay':true,'shuffle':false,'repeat':1,'placement':'top','showplaylist':false,'playlist':[{'title':'Electroboyz - Love','url':'http://www.youtube.com/watch?v=OJITSo89ut4'},{'title':'MC Mong - Ice Cream','url':'http://www.youtube.com/watch?v=DolRkHKyXPU'},{'title':'Mighty Mouth ft. Soya - %uB098%uC05C%uB188 (Bad Boy) ','url':'http://www.youtube.com/watch?v=jZTSLSPW92w'}]}" >

เนื้อเรื่อง

=ฟิคเรื่องนี้เป็นเรื่องมโนล้วนๆ แต่ถ้าจริงก็ฟินกันไปน้า 5555=

(OS) Toilet: Hunbaek

Author: Mimimini

Pair: HUNBAEK

“กลับมาแล้วครับบบบ” เสียงแหบแห้งของเมนวอลคอลดังไปทั่วห้องก่อนจะหอบร่างที่ไร้เรี่ยวแรงของตัวเองเข้ามาภายใน ดวงตาเรียวรีบรือเพราะความเหนื่อยล้าจากการทำงานมาทั้งวัน แบคฮยอนพาร่างตัวเองเดินผ่านห้องนั่งเล่นที่มีจงอินกับคยองซูนั่งเล่นเกมส์ด้วยกันอยู่ไปด้วยท่าทางเนือยๆ วันนี้หอพักของพวกเค้าดูจะเงียบไปสักหน่อยเพราะสมาชิกฝั่ง M ไปทำงานที่เมืองจีนส่วนพี่ซูโฮก็ไปถ่ายรายการที่ต่างจังหวัด ทำให้หอของเค้าดูจะเหงานิดๆ แต่ก็นะ ยังมีตัวป่วนอีกตั้งหลายคน คงไม่เหงาหรอก

“อ้า อยากอาบน้ำจัง” บ่นอุบอิบก่อนจะลากสังขารตัวเองเข้าไปยังห้องนอนของตัวเองที่มีห้องน้ำในตัว รีบจัดเเตรียมอุปกรณ์อาบน้ำอย่างรวดเร็ว มือเรียวเอื้อมมือไปบอกลูกบิดแต่ก็ต้องผิดหวังประตูห้องน้ำล๊อค

อ๊า…ให้ตายเหอะ ใครมาอาบน้ำตอนนี้กันนะ ชานยอล?

ด้วยความสงสัย คนตัวเล็กเดินออกมานอกห้อง แต่ก็ต้องงงเพราะเห็นรูมเมทของตัวเองเดินออกมาจากห้องครัวพร้อมถ้วยมาม่าในมือ…

อ้าว ชานยอลอยู่นี้แล้วใครใช้ห้องน้ำหล่ะ!

“ยอลใครใช้ห้องน้ำว่ะ”

“หื้มม อ๋ออ ไอเซฮุนอ่ะ ห้องมันก๊อกตันมั้งเลยมาขอใช้ นี่ยังไม่เสร็จอีกเหรอ เข้าไปเกือบ 20นาทีแล้วนะ ลองไปเคาะดูดิ”ชานยอลรีบสรุป ก่อนจะโซยมาม่าในมือต่อโดยไม่สนใจเพื่อนรักที่ยืนหง่าวอยู่ตรงหน้าแม้แต่น้อย

ดีจริงๆเล๊ย เห็นมาม่าดีกว่าเพื่อน ไอหยอยเอ้ยย !

.

.

.

หลังจากถามชานยอลจนได้เรื่องแล้ว แบคฮยอนก็ตัดสินใจนั่งรออีกเกือบ5นาที จนเจ้าตัวทนไม่ไหว…

"นี่เซฮุน ฮยองร้อนจะตายแล้ว อาบน้ำเสร็จรึยัง"

"อืมม"

"เซฮุน ไอเด็กบ้านี่"

เด็กนี่ไม่ตอบ แล้วยังมาส่งเสียงประหลาดๆใส่เค้าอีก! ร้อนอะ หงุดหงิดโว้ยยยย

“นี่เซฮุน ชานยอลบอกนายอาบมาตั้ง20นาทีแล้วนะ เร็วๆหน่อยดิ ฮยองร้อน เหนื่อยอยากนอนจะแย่แล้วนะ” แบคฮยอนโวยวายอยู่หน้าห้องน้ำ แต่ก็ไม่มีทีท่าว่าคนในห้องน้ำจะตอบกลับหรือสะทกสะท้านอะไรสักนิด  แบคฮยอนขมวดคิ้วมุ่น เด็กนี่ชอบแกล้งเค้าตลอด เห็นเค้าไม่ว่าสินะ หื้มม! กัดปากระงับความโกรธก่อนจะ หลับตาลงเหมือนกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง ก่อนที่เจ้าตัวจะยิ้มกริ่มเมื่อคิดวิธีแก้เผ็ดเซฮุนได้

“นายจะเล่นกับฉันใช่มั้ยย เซฮุน ได้!”

แบคฮยอนเดินออกมายังห้องนั่งเล่น ก่อนจะใช้สายตามองไปทั่วห้อง ริมฝีปากสีชมพูอ่อนยกยิ้มดีใจก่อนจะก้าวขาฉับๆ ไปยังวัตถุสีเงินวาวที่ถูกแขวนไว้ข้างๆทีวี

'กุญแจห้องน้ำ'

หลายๆคนอาจสงสัยว่าจะมีไปทำไมไอกุญแจห้องน้ำ แต่เชื่อมั้ย สำหรับหอพักศิลปินนะ นี่แหละคือของสำคัญที่สุด โดยเฉพาะกับวงของพวกเค้า

เวลาต้องตื่นไปทำงานเช้ามากๆเด็กๆจะชอบงอแง และแอบไปอยู่ในห้องน้ำ จนฮยองเมเนต้องเอากุญแจห้องน้ำติดตัวไว้ และเอาไว้ที่หอให้ซูโฮฮยองอีกอัน เพื่อจะได้ลากเด็กตัวป่วนออกมาได้ทันเวลางาน

'ก๊อก ก๊อก'

"เซฮุน ถ้านายยังโอเอ้อยู่อีก ฮยองจะไขเข้าไปแล้วนะ" เสียงแหบพูดขู่คนเด็กกว่า แต่ก็ไม่มีทีท่าหรืออาการตอบสนองจากคนในห้องน้ำเลยสักนิด แบคฮยอนขมวดคิ้วมุ่นอย่างเป็นกังวล…

หรือว่า!! เซฮุนจะลื่นล้มหัวกระแทกพื้นห้องน้ำแล้วสลบไป เลยไม่ตอบเค้า... แต่เมื่อกี้ยังครางตอบรับเค้าอยู่เลยนี่หน่าแถมถ้าล้มจริงๆก็ต้องมีเสียงโครมครามดังไปถึงข้างนอกบ้าง แต่นี่ไม่มีอะไรเลย เสียงน้ำยังไม่มีเลยเหอะ! 
สมองส่วนดีกับส่วนเลวของแบคฮยอนกำลังหาข้อสรุปเกี่ยวกับเรื่องราวทั้งหมดก่อนที่สมองส่วนเลวจะเป็นฝ่ายชนะ และข้อสันนิษฐานสุดท้าย เหลือเพียงอย่างเดียว มันทำให้แบคฮยอนทำหน้ายู่ ปากยื่นอย่างคนไม่สบอารมณ์

'เซฮุนกำลังแกล้งเค้า!'

โอ เซฮุน ไอเด็กป่วนประจำวง ชอบแกล้งฮยองดีนัก เดี๋ยวเถอะแม่จะถ่ายรูปปิกาจู้น้อยแล้วเอาไปแปะไว้หัวเตียงเลยคอยดู! 

"นี่ฮยองไขจริงๆแล้วนะ!" แบคฮยอนหยิบมือถือในกระเป๋ากางเกงออกมา กดเปิดแอพพิเคลชันกล้องถ่ายรูปโดนแน่หนอนน้อยโอ เซฮุน!

'กริ๊ก!'

"เฮ้ย!"
ทันทีที่แบคฮยอนไขกุญแจ ประตูห้องน้ำก็ถูกกระชากออกอย่างแรงจนคนตัวเล็กกว่าปลิวเข้าไปในห้องน้ำ หน้าเกือบขมำ มือเรียวรีบขว้าจับราวตากผ้าเช็ดตัวอย่างรวดเร็วทำโทรศัพท์มือถือในมือตกกระแทกพื้นอย่างแรง

"เซฮุน!!!"

แบคฮยอนโวยลั่น ไอเด็กบ้านี่เล่นอะไรก็ไม่รู้ ดูสิโทรศัพท์ตกพื้นเลย ไอเด็กนิสัยเสียยย !! ดวงตาเรียวรีตวัดมองตนตรงหน้าอย่าเอาเรื่อง ก่อนที่ตาเล็กๆที่เต็มไปด้วยเมคอัพนั้นจะต้องรีบหลุบลงอย่างรวดเร็ว

ไอเด็กบ้าเอ้ย  มายืนโป๊โทงๆอย่างนี้ได้ยังไงวะ

แก้มกลมๆของแบคฮยอนขึ้นสีแดงระเรือ ปากสีชมพูเม้มแน่น ก่อนจะเอ่ยออกไปเสียงอ่อย แต่ก็ไม่วายทำฟอร์มโกรธคนเด็กกว่าไปด้วย

"ฮยอง ออกก็ได้ ! วันหลังเรียกก็หัดตอบหน่อยสิ นายทำฉันหงุดหงิดรู้มั้ย!" แบคฮยอนตัดสินใจหมุนตัวกลับ ให้ไอเด็กผีนี่อาบน้ำต่อให้เสร็จ

'พรึบ'

"สายไปแล้วมั้งฮยอง" เซฮุนยิ้มเย็นก่อนมือเรียวยาวจะเอื้อมไปกดล็อคประตูห้องน้ำให้ปิดอีกครั้ง 

"ไอเด็กนี่ ทำบ้าอะไรของแกว่ะ ฮยองก็ให้อาบแล้วไงเล่า ! แล้วจะให้ฮยองยืนดูนายแกผ้าล้อนจ่อนอีกนานมั้ยไอหนอนชาเขียว" แบคฮยอนได้แต่หลับหูหลับตาตะโกนใส่คนตรงหน้า

บอกตรงๆจากใจ แบคฮยอนอาย ! จำได้ว่าล่าสุดตอนอาบน้ำด้วยกันกับเซฮุนก็ตอนช่วงโปรโมทMAMA แต่ตอนนั้นนะ เซฮุนยังไม่โตขนาดนี้นี่!  แล้วใครจะไปคิดเวลาแค่แปปเดียวเซฮุนจะโตเร็วขนาดนี้ ทั้งหุ่นทั้งหนอน(ไม่)น้อย(แล้ว)

ถึงเค้าจะเป็นผู้ชายเหมือนกันก็เหอะ แต่ให้มาเห็นมังกรยักษ์โทงๆแบบนี้มันก็ไม่ไหวนะ 

โอยยย ความเป็นชายของตัวเองดูง่อยไปเลยอ่ะ เสียเซลฟ์อ่ะ

"ฮยองไม่รู้รึไง ว่าการที่ผู้ชายเข้าห้องน้ำนานๆเนี่ย มันหมายความว่ายังไง?"

"พูดบ้าอะไรของนายไอแห้ง" จริงๆแล้วมันก็ไม่แห้งอ่ะนะ ฮือ.....

"ผมกำลังช่วยตัวเองอยู่ แต่ฮยองก็เคาะประตูอยู่นั้น บอกให้ผมเร็ว โวยวายจนผมไม่มีสมาธิ ผมเลยไม่เสร็จสักที อย่างนี้ใครกันแน่ที่ทำให้ช้า" เซฮุนตอบกลับมาอย่างหน้าตาเฉยราวกับว่าการทำอย่างนั้นเป็นเรื่องปกติ แบคฮยอนตาโตด้วยความตกใจไม่คิดว่าเซฮุนจะกล้าพูดอะไรแบบนี้ออกมาได้อย่างเต็มปากเต็มคำ ใบหน้าหล่อที่ชุ่มไปด้วยน้ำ ไม่รู้ว่าน้ำจากฝักบัวหรือว่าเหงื่อ ก้มลงมาจ้องหน้าคนตัวเตี้ยกว่าอย่างเอาเรื่อง

"เอ้า แล้วใครมันจะไปรู้เล่าว่านาย เอ่อ...กำลัง" แบคฮยอนตอบกลับเสียงตะกุกตะกัก อย่างที่บอก ถึงเค้าจะเป็นผู้ชายแต่เรื่องแบบนี้มันก็ควรอายไม่ใช่รึไงเล่า!

"ไม่ต้องพูดมากแล้ว ฮยองต้องช่วยผมให้เสร็จ" แบคฮยอนเป็นอันต้องหงายเงิบอีกครั้งกับความด้านของคนตรงหน้า

ไม่เคยคิดเลยรึไงว่าคนฟังจะรู้สึกยังไง ไอเด็กบ้า!

"ไอบ้าฉันผู้ชายนะเว้ย ! ถ้านายเป็นสาวๆเซ็กซี่ๆยังว่าไปอย่าง ยังไงก็ไม่....อื้มม"

"จุ้บ"

"เซฮุน! อื้อ!" ริมฝีปากอิ่มบดจูบไปยังริมฝีปากนุ่มนิ่มสีชมพูของแบคฮยอนตามแรงอารมณ์ ลิปมันที่เจ้าตัวทาไว้ติดไปยังริมฝีปากของคนเด็กกว่า แบคฮยอนได้แต่ดิ้นไปมาให้อ้อมกอดของเซฮุน ขมวดคิ้วมุ้น กับเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้น

"อื้อ!"  แบคฮยอนขบฟันลงบนริมฝีปากของเซฮุนอย่างแรง จนคนตัวสูงต้องชะงัก

"เซฮุนนายบ้า แล้วนะ อื้มมม"

จูบเร้าร้อนยังคงดำเนินต่อไปโดยมีเซฮุนเป็นคนคุมเกมทั้งหมด จนแบคฮยอนเริ่มทรงตัวไม่อยู่

อย่างนี้นี่เองเค้าเข้าใจแล้วว่าในละครหลังข่าวเวลานางเอกโดนพระเอกข่มขืนทำไมถึงขัดขืนตอนแรก แล้วต่อมาถึงได้ยอมพระเอก ....

ก็เพราะมีอารมณ์ร่วมแบบนี้ไงเล่า !

"ฮยองทำผมค้างฮยองต้องรับผิดชอบรู้มั้ย..."
เสียงกระซิบกวนๆ พร้อมกับลมแผ่วๆที่เซฮุนจงใจเป่าไปที่ใบหูนิ่ม ทำเอาแบคฮยอน ขนลุกซู่ และจุดแรงอารมณ์ของคนตัวเล็กกว่าขึ้นไปอีก

"ฮยอง ขอโทษ อย่า....อย่าทำอะไรฮยองเลยนะ งืออ"

"บอกแล้วไง ว่าฮยองต้องช่วยผมให้เสร็จ....จุ้บ"
.
.
(จริงๆแล้วฮุนแบคแค่อาบน้ำด้วยกันอ่ะค่ะ 5555555555555) <<หรา!!!!
.
.

.

.

.

.

ตั้งแต่เหตุการณ์ในห้องน้ำวันนั้นก็ผ่านมาอาทิตย์หนึ่งเต็มๆแล้ว แบคฮยอนก็เอาแต่หลบหน้าเซฮุน แม้กระทั่งตอนกินข้าวที่ปกติจะเป็นเวลาที่ทุกคนจะคุยเล่นกันมากที่สุด แบคฮยอนก็เอาแต่ก้มหน้าก้มตากิน ไม่ยอมพูดจากับใคร

เป็นโชคดีของแบคฮยอนแค่ไหนแล้วที่หลังจากงานที่ต้องถ่ายแบบวันนั้นเป็นก็ช่วงพักของสมาชิกส่วนใหญ่ไม่ต้องมีตารางงานให้ต้องเจอหน้ากัน ไอตัวป่วนก็ออกไปเที่ยวกับชานยอล บ้างก็ไปช็อปกับจงอิน อย่างวันนี้ไอตัวป่วนก็ไปดูหนังกลับชานยอล ส่วนแบคฮยอนหน่ะเหรอก็อยู่หอบ้างเข้าบริษัทบ้างใช้ชีวิตตามปกติ
.
.
.
จนมาตอนนี้

"อะไรนะครับ!"

เสียงแหบตะโกนดังลั่นหอผ่านสายโทรศัพท์ไปยังปลายสายที่เป็นผู้จัดการส่วนตัว

จากที่นอนกินขนมดูทีวีอยู่บนโซฟาตัวนิ่ม คนตัวอวบก็เป็นอันต้องกระโดดนั่งตัวตรงทันที

'ฮยองบอกว่ามะรืนนี้เราต้องไปรายการวิทยุกับเซฮุน ได้ยินมั้ย'

"แล้วไหนฮยองบอกว่าจงอิน..."

'ก็มีงานแมกกาซีนเข้ามาขอตัวจงอินไป ก็เลยให้จงอินไป แล้วเซฮุนมันบอกว่าอยากไป ฮยองก็เลยให้ไป เข้าใจรึยัง' 

"อ่า... เข้าใจครับ"

แบคฮยอนกดวางสายอย่างช่วยไม่ได้
ก็ในเมื่อมันเป็นงานแบคฮยอนจะไปปฏิเสธอะไรได้ ดวงตาเรียวรีก้มมองโทรศัพท์ในมือตัวเองนิ่ง รอยแตกร้าวบนหน้าจอจากเหตุการณ์วันนั้นที่เค้าพยายามลืมมันยังคงเด่นชัดอยู่ในความทรงจำของเค้า ใบหน้ากลมขึ้นสีแดงเรื่อ ก่อนจะก้มหน้าลงซุกหมอนอิงที่ถูกใช้นอนเมื่อกี้เพื่อปิดบังใบหน้าเห่อร้อนของตัวเอง

พูดถึงหน้าจอของเจ้าเอสสี่สีขาวของตัวเองแล้วไม่ใช่ว่าแบคฮยอนไม่อยากจะไปเปลี่ยนหน้าจอใหม่นะ เค้าอยากเปลี่ยนใจจะขาดแต่ก็ไม่มีโอกาสได้ไปซักที 
จะซื้อเครื่องใหม่เลย ก็ไม่ได้เพราะยังใช้เจ้าตรื่องนี้มาไม่ถึงปีดีเลย

"เฮ้อ...." 

"เป็นไงเป็นกัน เว้ยแบคฮยอน สู้ๆ"

จะหลบหน้ากันให้ตายยังไง อยู่วงเดียวกัน หอเดียวกัน ทำงานร่วมกัน ยังไงก็ต้องคุยกันอยู่ดี
...
คิดซะว่าวันนั้นไม่มีอะไรเกินเลยไปกว่าเราอาบน้ำด้วยกันละกัน

อืมมม

.
.
.
"กลับมาแล้วครับบบบบบบบ" เสียงทุ้มของชานยอลดังนำหน้าตัว ก่อนร่างโย่งๆจะเดินเข้ามาในห้องและเดินมุ่งไปยังห้องนอนตัวเองทันที

"กลับมาแล้วครับ" เสียงเนือยๆของคนอายุน้อยสุดในวงทำเอาแบคฮยอนที่กำลังหลับอยู่บนโซฟาถึงกับสะดุ้ง

ร่างอวบจากการกินๆนอนๆอยู่เฉยๆเป็นอาทิตย์รีบคว้าโทรศัพท์มือถือรีบลุกและเดินจ้ำอ้าวตามชานยอลเพื่อจะเข้าห้องตัวเอง แต่เซฮุนที่ขายาวกว่าแขนยาวกว่า ก็คว้าตัวแบคฮยอนไว้ได้ทัน

บางทีแบคฮยอนก็อยากย้อนเวลากลับไปตอนเด็กแล้วกินนมเยอะๆจะได้สูงๆขายาวๆ เดินเร็วๆหนีไอเด็กบ้านี้ได้บ้าง
.
.
.
"ฮยอง" 

"....."

"นี่ฮยองจะหลบหน้าผมไปถึงเมื่อไหร่" เซฮุนเสียงเข็ม ไม่ใช่แบคฮยอนคนเดียวหรอกนะที่อึดอัด เซฮุนเองก็รู้สึกไม่ต่างจากแบคฮยอนเลย คิ้วเรียวขมวดเข้าหากัน ก่อนตาคมจะจ้องเขม็งไปยังคนตรงหน้าตัวเอง

"ฮยองป่าวหลบหน้า" แบคฮยอนตอบกลับแต่ตารีๆคล้ายลูกหมาก็เสมองไปทางอื่น

"หรอครับ" ถ้าใครเชื่อก็บ้าแล้วครับ เหอะ!

"อืม" แบคฮยอนรีบสรุป  จริงๆก็ไม่ได้โกรธหรืออะไรมากมายหรอกนะ แต่เป็นคุณ คุณจะอายมั้ยหล่ะครับ เป็นผู้ชายแต่ดัน…กับผู้ชาย ที่สำคัญผู้ชายคนนั้นคือโอ เซฮุน ! ตัวป่วนประจำExo!

แบคฮยอนจะร้องไห้!

"นี่"

กล่องสีน้ำตาลอ่อนถูกยื่นออกมาตรงหน้าแบคฮยอน คนตัวเล็กกว่าเอียงคอสงสัย ก่อนจะเงยหน้ามองคนตรงหน้า

"อะไร?"

"โทรศัพท์...ผมซื้อมาใช้ที่ทำของฮยองพัง"

"ฮยองไม่เอาหรอก มันแพงนะเซฮุน"

"ผมให้พี่ และพี่ต้องใช้มัน"

"ทำไม....ชอบบังคับ" ใบหน้ากลมก้มลงจนคางชิดอก ริมฝีปากบางคว่ำลง และเบะออกเหมือนเด็กตัวเล็กๆที่กำลังจะร้องไห้

เค้ากลายเป็นคนงุ้งงิ้งอย่างนี้ได้อย่างไรนะ  ให้ตายสิ

"ผมไม่ได้บังคับ แต่เครื่องนั้นมันพังฮยองก็ควรเปลี่ยน"

"ไม่"

"เอามานี่!"

"อ้ะ!" เซฮุนดึงโทรศัพท์สีขาวออกจากมือของแบคฮยอน ถอดแบตซิม และเมมโมรี่การ์ดจากเครื่องเก่าออกก่อนจะ จัดการใส่ทุกอย่างไปยัง โทรศัพท์ที่ตัวเองซื้อมาใหม่แทน

"เอาไปแล้วใช้ด้วยนะครับ ผมจะยึดเครื่องนี้ไว้ โอเคนะ"

"อืม"

แบคฮยอนก้มหน้ารับคำ ก็เล่นยึดเครื่องเก่าไปซะขนาดนั้น จะไม่ให้เค้าใช่เจ้านี้ได้ยังไงหล่ะ

.
.
.

'ตื้อ ดึง!'  แบคฮยอนที่กำลังจะเคลิ้มหลับเป็นอันต้องสะดุ้งตื่นเพราะเสียงเตือนข้อความเข้าดังขึ้น มือเรียวคว้าโทรศัพท์ที่หัวเตียงมาก่อนจะเปิดดูข้อความ

'ฮยอง!'     ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครส่งมา …ไอเด็กบ้าจอมเผด็จการณ์นั้นไงหล่ะ!

'อะไร?' แบคฮยอนตอบกลับไป

'ไม่มีอะไร ผมแค่เช็คว่าฮยองกำลังใช้โทรศัพท์อยู่รึป่าว' หื้ม ! ไอเด็กเจ้าเล่ห์

'ไอเด็กบ้า!" แบคฮยอนกดส่งข้อความแล้วปิดเครื่องทันที เค้าง่วงต้องการพักผ่อน ไม่อยากต่อล้อต่อเทียงกับเซฮุนอีกแล้ว อืมม

'ฝันดีนะครับ ฮยองของผม' เสียงแผ่วๆ ถูกพูดออกมาก่อนที่เจ้าตัวจะหลับไปอีกคน

.
.
.

เวลามักจะเดินเร็วเสมอ ราวกับว่ากำลังกลั่นแกล้งใครบางคน และคนๆนั้นก็คือ แบคฮยอน!!

"ห้าทุ่ม รายการจะเริ่ม เข้าใจนะ"

"ครับนูน่า"
.
.
.

เมื่อเตรียมคิวกันเรียบร้อย ก็เป็นอันว่าเริ่มรายการได้ทันที เหมือนทุกๆอย่างจะเป็นไปได้ด้วยดีกว่าที่แบคฮยอนกังวลมาก เซฮุนทำตัวดี ดีเจก็ตลกเป็นกันเอง แต่ติดอยู่ที่สคริปที่จู่ๆก็ถูกยื่นเข้ามาตรงหน้าแบคฮยอนนี่สิทำเอาเค้าจะเป็นบ้าตาย

‘ให้คุณแบคฮยอนพูดเรื่องอาบน้ำกับคุณเซฮุน’

ทีมงานไปรู้เรื่องที่เค้าอาบน้ำกับเซฮุนมาจากไหนกัน! แบคฮยอนเหลือบตาไปมองคนที่นั่งข้างๆกันก็ไม่เห็นว่าจะมีพิรุทอะไร หรือจะไม่รู้เรื่องจริงๆ แล้วถ้าเซฮุนไม่พูดแล้วใครจะพูด

โอย! อยากจะบ้าตาย

เมื่อเห็นว่าแขกรับเชิญเงียบไป ดีเจสาวจึงยื่นมือไปสะกิด ก่อนจะพยักเพยิดไปทางสคริปที่อยู่ใยมือแบคฮยอน

เหงื่อกาฬไหลเต็มตัวคนตัวอวบ…

ต้องเลี่ยงประเด็น ต้องเลี่ยงประเด็น! คิดสิแบคฮยอน นายไม่ได้อาบน้ำกับเซฮุนวันนั้นเป็นครั้งแรกนี่หน่า!

คิดสิ คิด!

อ๊ออออ !!!! ตอนโปรโมท MAMA ไง ! ฉลาดมากแบคฮยอน!  นายนี่มันเก่งจริงๆ แบคฮยอนยิ้มกว้างจนตาหยีอย่างคนมีชัยชนะ

นี่ใครเด็กน้อย ป๋าแบคแห่งเอกโซนะ หึ!

“ผมอยากจะถาม คือทั้งผมและเซฮุนอาบน้ำด้วยกันบ่อยมาก แต่ว่าตอนที่ผมอาบน้ำกับเซฮุน เซฮุนชอบยืนอยู่ใต้ฝักบัวตลอด เขาไม่ยอมขยับเลย แต่ผมมั่นใจมาก ว่าผมมาอาบก่อน แต่อยู่ดีๆ เซฮุนก็อาบน้ำเสร็จก่อนผมเฉยเลยและผมก็จะเป็นคนที่คอยทำความสะอาดฟองสบู่ตลอด คือผมเป็นฮยองของเค้านะ แต่ทำไมผมรู้สึกว่าผมเด็กกว่าเลยอ่ะ” รอดแล้วแบคฮยอนรอดแล้ว แบคฮยอนเหล่ตามองคนที่นั่งนิ่ง ไม่รู้สึกรู้สาอะไรอยู่ข้างๆตัวเอง ก่อนจะบุ้ยปาก ล้อเลียน

กึก สิกึก  ไอเด็กน้อย ทำไมเค้าจะไม่รู้หล่ะว่าภายใต้ท่าทีนิ่งของเซฮุนนะ มีอะไรซ้อนอยู่

พอแบคฮยอนพูดจบ ดีเจสาวก็หัวเราะออกมาเสียงดัง ก่อนจะหันไปถามเซฮุนต่อ

“ทำไมถึงเป็นอย่างนั้นหล่ะคะ”

“เหตุผลที่ว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้นก็เพราะ...  ตั้งแต่ตอนโปรโมท MAMA พวกเราอาบน้ำด้วยกันตลอด  แต่พอหลังจากนั้น แบคฮยอนฮยองก็เริ่มทำบางอย่างจนกลายเป็นนิสัยไปแล้วหลังจากที่ผมอาบน้ำเสร็จ ผมพยายามจะออกจากห้องน้ำ อยู่ดีๆ แบคฮยอนฮยองที่กำลังอาบน้ำอยู่ ก็เทสบู่ใส่ตัวผม ผมเลยต้องอาบอีกรอบผมสระผมเสร็จแล้ว แล้วก็เตรียมออก แต่ว่าฮยองเค้าก็เทแชมพูใส่ผมอีก…"

ใบหน้าหล่อหันไปมองแบคฮยอน ยิ้มมุมปาก ก่อนจะพูดประโยคสุดท้ายออกมา

“เชื่อมั้ยครับถ้าคุณอาบน้ำกับแบคฮยอนฮยองคุณอาจจะไม่ได้ออกจากที่นั่นเลย(เพราะมันจะไม่จบแค่คำว่าอาบน้ำนะสิ)”  แบคฮยอนถึงกับสะดุ้งกับประโยคสุดท้ายที่เซฮุนพูดออกมา ปากรูปกระจับสีชมพูอ้าค้าง ไม่คิดว่าเซฮุนจะพูดออกมาแบบนั้น มือเรียวเอื้อมไปหยิกต้นขาของคนเด็กกว่าอย่างแรงจนเซฮุนต้องกัดริมฝีปากของตัวเองไว้เพื่อบรรเทาอาการเจ็บ นี่ถือเป็นโชคดีที่รายการนี้ไม่ได้เผยแพร่ภาพ ไม่อย่างนั้นการกระทำของพวกเค้าวันนี้ คงไม่รอดพ้นสายตาของแฟนคลับแน่ๆ

นายเล่นบ้าอะไรของนายเนี่ยเซฮุน

“อ่า อย่างนี้นี่เอง”

“ผมแค่ไม่อยากอยู่คนเดียว และก็อยากให้ออกไปพร้อมกันอ่ะครับ”แบคฮยอนรีบแก้ตัว ก่อนจะหันไปขมุบขมิบปากบ่นคนข้างๆ ที่เล่นอะไรไม่รู้จักเวล่ำเวลา

“ฮ่าๆ คุณแบคฮยอนนี่ตลกจังนะคะ แล้วคุณเซฮุนหล่ะค่ะ มีอะไรจะถามคุณแบคฮยอนมั้ยคะ”

“ของผมเหรอครับ อ้อ ! เมื่อวานผมตกใจมากครับ อยู่ดีๆฮยองเค้าก็เปลี่ยนโทรศัพท์ จู่ๆก็เปลี่ยนแปลกๆนะเนี่ย” เซฮุนหันไปยักคิ้วกวนๆให้แบคฮยอนทีนึงก่อนจะหันมายิ้มให้ดีเจ

แบคฮยอนจ้องเขม็งไปยังยังใบหน้าที่ยิ้มแย้มผิดปกติของเซฮุน

นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย ไอเด็กนี่ต้องการอะไรกัน ห๊า ! ทั้งที่พยายามจะไม่คิดถึงมันแล้วแท้ๆเลย!

“อ่า คุณแบคฮยอน คุณเปลี่ยนโทรศัพท์หรอคะ”

“อ่า…ชะ ชะ ใช่ครับ” แบคฮยอนหันไปตอบดีเจสาวพร้อมกับยิ้มแห้งๆ ส่งไป

“ทำไมถึงเปลี่ยนหล่ะค่ะ เป็นของขวัญจากใครรึเปล่า”

“เอ่อ ไม่ใช่นะครับ คือเมื่อวานผมกลับจากตึกดึกนะครับ ก็เลยขึ้นแท็กซี่กลับหอ พอกลับมาที่หอก็ไม่เจอโทรศัพท์แล้วผมก็เลยกลับไปเอา เจออีกทีมันก็พังอะครับ”

“อ้า คนเลวที่ไหนมันทำกันนะ!” ก็คนเลวที่นั่งอยู่ข้างผมนี่ไงหล่ะ!!!!

“ผมคิดว่าผมน่าจะเหยียบมันแตกตอนขึ้นแท็กซี่นะครับ”ตาเรียวเลิ่กลั่กตอบดีเจสาวไปเสียงอ่อย บางที่คนฉลาดอย่างเค้าก็คิดไม่ทันบ้างได้มั้ยเล่า ก็ไอเด็กเซฮุนเนี่ย คิดอะไรอยู่ก็ไม่รู้ แบคฮยอนจะไปตามทันได้ยังไงกัน ตอบเสร็จใบหน้ากลมก็ยู่ลง ทำปากคว่ำ ขมุบขมิบทั้งคำด่า คำสาปแช่งสารพัดอยู่คนเดียว

เซฮุนที่เห็นอาการแปลกๆของแบคฮยอนก็เป็นต้องอมยิ้ม กับความน่ารักของคนแก่กว่า

จริงๆแล้วเซฮุนจะทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เรื่องวันนั้นก็ได้นะ ทุกอย่างในวันนั้นมันเกิดจากความไม่ตั้งใจ แต่เค้าก็เลือกที่จะไม่ทำ และถ้าทำว่าทำไม เค้าก็คงตอบไม่ได้ คงต้องลองมาเป็นเซฮุนวันนั้นดูมั้ง ถึงจะรู้ได้ว่าทำไม…

แต่ก็ไม่เอาดีกว่า เพราะพี่แบคฮยอนนะ ของเค้าคนเดียว จบนะ

 เค้ารู้ว่าบคฮยอนคงพยายามจะลืมเรื่องราววันนั้นไปให้หมด แต่ในเมื่อเซฮุนไม่ลืม แบคฮยอนก็ต้องจำเหตุการณ์วันนั้นให้ได้เหมือนกัน!  ไม่อย่างนั้นเซฮุนมักเน่น้อยผู้น่าสงสารก็เสียเปรียบสิ ก็เลยต้องเตือนความจำกันสักหน่อย หิหิ เรื่องสคริปนั้นเค้าก็แอบเอาไปให้ทีมงานตอนที่ดีเจนูน่ากำลังเตรียมคิวกับแบคฮยอนอยู่ ทีมงานก็เป็นดีเห็นงามด้วยเพราะคิดว่าแฟนคลับที่ฟังอยู่คงจะชอบ อย่างนี้ก็เข้าทางเซฮุนสิ หิหิ

อ่อ ลืมบอกเรื่องสำคัญไป!! ถ้าคนที่มาเคาะห้องน้ำเค้าไม่ใช่แบคฮยอนฮยอง เค้าก็ไม่ทำหรอก

เพราะเค้านะจะทำเรื่องแบบนั้นกับแบคฮยอนฮยองคนเดียวเท่านั้นแหละ!!!

.

.

.

หลังจากจบรายการ แบคฮยอนที่ดูจะสับสนกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ก็เอาแต่นั่งเงียบ ไม่ยอมพูดยอมจา ใบหน้ากลมมุ่ยมากกว่าเดิม เมื่อคิดได้ว่าข้อแก้ตัวของตัวเองเรื่องโทรศัพท์มันไม่เข้าท่าเอาซะเลย

ทำไงได้อ่ะ ก็เค้าคิดไม่ทันนี่หน่า

เซฮุนเดินมานั่งลงข้างๆแบคฮยอน แต่เจ้าตัวก็ไม่ยักจะรู้ตัว ใบหน้าหล่ออมยิ้มนิดๆก่อนจะแกล้งเป่าลมเข้าหูแบคฮยอนอย่างแรง

“ฟู่ว!!/เฮ้ย”

แบคฮยอนหันหน้ามาด้วยความตกใจ จมูกเรียวของทั้งสองคนสัมผัสกัน ทำเอาทั้งคนแกล้งและคนถูกแกล้งชะงักไปพร้อมกัน

แบคฮยอนรีบดันหน้าเซฮุนออกเมื่อรู้สึกว่าตัวเองไม่ปลอดภัย

“เด็กบ้า จะแกล้งอะไรฮยองอีกหล่ะ!”

“นี่ฮยอง เมื่อไหร่จะเลิกพยายามลืมเรื่องวันนั้นสักทีหล่ะ”

“อะไรของนาย”

“ถึงมันจะเกิดจากความไม่ตั้งใจ แต่ผมน่ะ ไม่อยากให้ฮยองลืมหรอกนะ”

“เพราะผมคิดว่าการมีอะไรกับคนที่ตัวเองชอบเนี่ย ไม่เห็นจะเสียหายตรงไหนเลย”

“นะ..นาย” เด็กนี่ มันว่าอะไรนะ คนที่ชอบหรอ?….. เค้าหรอ ? เซฮุนชอบแบคฮยอน? มะ มะ ไม่จริงน่า เด็กที่เอาแต่ชอบแกล้งเค้าเนี่ยนะ! จะมาชอบเค้า

แบคฮยอนหันขวับไปมองมักเน่ของวงอย่างตกใจกับสิงที่ได้ยิน แก้มใสขึ้นที่แดงเรื่อ จะยิ้มก็ยิ้มไม่ออก นี่เค้าควรร้องไห้เลยดีมั้ยนะ ฮือออ

แบคฮยอนไม่ใช่พระอิฐพระปูนนะที่จะมาทนไม่หวั่นไหวกับคำพูดของเซฮุน ลองมาเจอแบบนี้บ้างสิ เค้าเชื่อว่าสาวๆหลายคงใจอ่อนตั้งแต่ตอนที่ไอเด็กบ้านี้เอาโทรศัพท์มาให้แล้ว!   บ้าจริง แบคฮยอนจะยอมเซฮุนง่ายๆอย่างนี้เลยรึไง !

“ฮยองยังไม่ต้องชอบผมก็ได้นะ แต่อย่าลืมเรื่องวันนั้นเลย เพราะถ้าผมจำได้คนเดียว ผมก็เสียเปรียบฮยองนะสิ”

“แล้วที่สำคัญก็เลิกเรียกผมว่าเด็กได้แล้วนะครับ ฮยองก็น่าจะรู้ว่าผมนะ ไม่ใช่เด็กๆแล้ว…”

เซฮุนออมยิ้ม ก่อนจะยกนิ้วเรียวจิ้มแก้มนิ่มๆที่ตอนนี้แดงแจ๋ของแบคฮยอนเบาๆ ก่อนจะ ก้มลงไปกระซิบข้างๆหูนิ่มเบาๆ

“นี่ฮยอง ไว้วันหลังมาอาบน้ำด้วยกันอีกนะครับ”

อย่าถามว่าตอนนี้สภาพแบคฮยอนจะเป็นอย่างไร ลองจินตาการว่าเซฮุนมากระซิบแบบนี้ข้างๆหูตัวเองดูสิแล้วคุณจะรู้!  อ้ากกกกกกกกกกกกกกกก

………………………………………………The End………………………………………………………

#ฟิคห้องน้ำหิหิ เรื่องนี้เราแต่งไว้ตั้งแต่ตอนรายการวิทยุแล้วหล่ะ แหะๆ แต่เราก็ไม่กล้าเอาลงซักที แต่ก็ลองดูสักหน่อยแล้วกัน มีคนเข้ามาอ่านก็ดีใจแล้ว มันยาวแล้วก็อาจจะงงๆ >< ขอบคุณที่อ่านกันเน้อออ>แม่ยกฮุนแบค<

>>© EN TRANS BY :: byunbaekku TH TRANS BY :: @BUBBLETEAHOLIC: MY_EXOTH [ad.1] >>ขอบคุณทรานส์ค้าบบ